ULUSLARARASI EKONOMİDE İKİNCİ KRİZ

1929 ve 1974, bu iki tarihin önemli bir ortak özelliği var. Kapitalizmin, yirminci yüzyıl boyunca, sermayenin kendi iç sınırlarından doğan engellerle karşılaşarak koyu bir bunalıma düştüğü iki dönemi simgeliyor bu tarihler.  60’lı yılların ortalarından itibaren canlı sermaye birikiminin soluğu kesilmeye başlıyor, 1974-75’te bütün emperyalist ülkelerde eşzamanlı olarak patlak veren iktisadi daralmayla birlikte dünya kapitalizmi yirminci yüzyılın ikinci büyük bunalımına giriyordu. Yazar burada daha önce başka yapıtlarında, özellikle 1972 yılında yayınlanmış olan Geç Kapitalizm adlı baş yapıtında geliştirdiği çerçeveyi somut olgulara uygulayarak bu çerçevenin doğruluğunu sınıyor.