SOLDA VE SAĞDA VURUŞANLAR Türkiye’deki İki Yönlü İhtilal Ortamının Anatomisi

Türkiye’de bir sabah, herkes pek şaşırdı. Herkesin bildiği Türk ordusu vardı. O sabah, başka bir “ordu” ortaya çıkmıştı. Kendisine “Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu” adını veriyordu. Bu, kağıt üstünde bir isim değildi. “eylem”leri olmuştu ve bunları bir bir sayıp döküyor, ” bunu ben yaptım, bunu ben yaptım…” diyordu.
Söylediklerine inanmamanın da imkanı yoktu; Zira ellerinde dört Amerikalı asker vardı, adamları serbest bırakmak için 400 bin dolar istiyordu. Sonra olaylar birbirini takip etti ve şaşkınlıklar da şaşkınlıkları… Türkiye bu noktaya o sabah, birden bire, uykudan gözünü açınca mı gelmişti? Türkiye o sabah, uykudan gözlerini açınca kendisini bu noktada bulmuştu. Ama uykusu uzun, pek uzun olmuştu. Üstelik gördüğü de, madalyonun sadece bir tarafıydı. Madalyon iki yüzlüydü. Bir cephe, Sovyetler Birliğinin bitişiğinde yeni bir Marksist-Leninist Halk Cumhuriyeti, hatta Halk Cumhuriyetleri Federasyonu kurmayı hazırlarken öbür cephe, “komünist” adı altında, önüne gelen “Medeni Türk”ü kesmeyi planlıyordu. Onun adı da “İman Ordusu” olacaktı. Örgütler kurulmuş, silahlar sağlanmıştı. Kıvılcımın çakması bekleniyordu.
Kitap, Türkiye’nin böyle bir noktaya nasıl gelmiş olduğunun hikayesidir. Hikayede sol kendini, sağ kendini bizzat anlatıyor. Fikirleriyle, eylemleriyle ve niyetleriyle…