BAĞDATLI RUHİ Hayatı, Şahsiyeti, Şiirlerinden Seçme Parçalar

16. yüzyıl şairlerinden olan Ruhi (Asıl adı Osman) Vahdet-i vücud anlayışını benimseyen Ruhî tasavvufu şiirine bir malzeme olarak kullanan kalender, hoş edalı, derviş gönüllü bir şairdir. Divanındaki ifadelerine dayanarak onu Mevlevî, Bektaşî ve Hurufi sayanlar olmuşsa da bir tarikata intisap ettiği bilinmemektedir. Ruhi’ye göre asıl hüner hayatta “rengin-eda” sahibi olabilmektir. Bilhassa şiir ve şair hakkında gazellerinde sık sık tanımlamalar yaparken nazımda sözün kudretini ön planda tutar. Ona göre kelimeler cansız birer varlık, sevgiyi anlatmak için en güçlü vasıta olan şiir bir sihir, şair ise bunlara can veren bir sihirbazdır. Nüktedan, gerçekten sanatkâr ve kudretli bir şair olan Ruhi bu özelliklerine mukabil şiirinde asla büyüklük taslamamıştır. Onun mısralarında samimilik, sadelik ve lirizm hakimdir. Okuyucuya pürüzsüz, konuşma diline yakın bir ifadeyle meramını kolayca anlatmış, özellikle toplumun aksayan yönlerini çok iyi teşhis etmiş, çağının kusurlarını, insanların mal mülk hırsını iğneleyici bir üslupla ortaya koymuştur.